TOEN ZE DE STER ZAGEN,

WERDEN ZE MET BUITENGEWOON

GROTE VREUGDE VERVULD (Mt. 2,10)

Sterrenkunde is de oudste beoefening van wetenschap. Waarnemen, geduldig waarnemen is ook nu nog de eerste stap naar kennis. De drie wijzen observeren de sterren en zij komen uit bij een pasgeboren Mensenkind. Dat komt er van als het niet bij waarnemen blijft, maar als men ook nog zoekt naar het waarom van de dingen. Dan komt ook het wonder dichterbij.

Niemand heeft de wijsheid in pacht. Wijze mensen weten dat als geen ander. En als ze dan toch wijs zijn, dan zijn ze het geworden. Door op zoek te gaan naar antwoorden op vragen waaraan ons bestaan zo rijk is. De zin van leven en dood. De onbekende toekomst, de juiste levensweg. De waarheid omtrent God enzovoort. Ten diepste zijn we allemaal zoekende mensen. Het bijbelse verhaal over de drie wijzen is er een van zoeken en vinden. Christenen zijn niet alléén zoekende mensen, ze hebben ook gevonden.

Christenen die zoeken ontdekken dat ze iemand moeten bezoeken: het Kerstkind. Twee weken geleden vierden we dat Jezus geboren werd. Toen in de verborgenheid van de kerstnacht, omringd door enkele uitverkorenen. Het gezelschap was maar klein. Vandaag is het heel anders. Vandaag gaan de gordijnen open voor het grote publiek. Jezus treedt in het openbaar. Voor de orthodoxe christenen in het oosten is dit tot op de dag van vandaag het eigenlijke feest van Kerstmis.

De wijzen zijn op pad gegaan. Ze herinneren ons er aan dat christenen mensen van de weg zijn, onderweg zijn. Wij hebben over Hem gehoord en staan nu voor de keuze of wij ons op weg begeven naar Hem. Trouwens, of wij nu wel of niet opstaan uit ons comfortabele bankstel, op weg zijn wij toch.

Elke mens is op weg van de wieg naar het graf. Dat is ons lot. En of wij God zoeken of niet, elke mens wordt gedreven door idealen, door angsten, door verlangens. Welke ster straalt er in ons leven? En is deze ster een vallende ster, of straalt hij sterk en zichtbaar, ook als er donkere wolken voorbijdrijven?

Vandaag verschijnt ook Herodes op het toneel. De machtswellusteling die in zijn hart heel onzeker was. Zo weinig overtuigd van zijn eigen kracht dat hij zelfs de kleinsten onder de kleinen wantrouwde en liet vermoorden. Zijn ster was de intimidatie en de eliminatie. Daardoor liet hij zich leiden. Door sterren die hem macht verschaften. Aan ons de vraag: welke sterren er stralen aan onze hemel?

De drie wijzen op deze feestdag staan model voor de hele mensheid. Zij staan model voor mensen die hun paleizen achterlaten en op pad gaan en zoeken naar het hoogste goed. Vandaag nodigen de wijzen ons uit de ster te volgen die Jezus is. Uiteindelijk knielden zij neer bij het Kind Jezus in de kribbe. In Hem krijgen wij toegang tot het hart van God. En wie Hem tot Heer heeft gemaakt keert als de wijzen niet meer terug naar de leefwijze van vroeger.

De Duitse dichter Schiller verwoordt het zo: “Boven de sterren moet een goede Vader wonen.” Als we dat kunnen vermoeden, gaan we weer naar onze gewone dagtaak maar langs een andere weg: het gewone wordt buitengewoon. Wie dat met de drie wijzen mag beseffen voelt zich tenslotte de koning te rijk!!

(Eugène Dassen)