OPDAT AL WIE IN HEM GELOOFT

NIET VERLOREN ZAL GAAN (Joh. 3,16)

Wij mensen kunnen nogal wat verliezen. Je kunt een wedstrijd verliezen, of nog erger: je werk. Als wij niet milieubewuster gaan leven, verliezen wij met het milieu de schepping. Door terrorisme verliezen onschuldige burgers hun leven. Oorlogsgeweld doet kinderen hun ouders verliezen en ouders hun kinderen. Mensen verliezen elkaar. Door elkaar uit het oog te verliezen, door te vervreemden of door ruzie. En tenslotte zelfs door de dood.

Verliezen, verloren raken, verloren lopen, in het groot en in het klein, het is een diep menselijke ervaring. Het evangelie van vandaag spreekt hierover. Het is een passage uit het gesprek dat Nikodemus met Jezus heeft gehad en leert ons iets belangrijks over God. Want nadat we de geheimen van Jezus’ leven van kerstmis tot en met pinksteren hebben doorlopen, vieren we vandaag dat God meer is dan we op het eerste oog zouden vermoeden.

God is namelijk Vader, Zoon én Geest. Één God in drie personen, dat geeft extra diepgang aan ons geloof. In één adem spreken we elk van hen aan als we een kruisteken maken. Vader, Zoon en Geest. Tezamen noemen we hen de Drie-eenheid. Het is misschien wel het belangrijkste geheim van het Christendom. Het betreft immers God in zijn innerlijke werkelijkheid niet eenzaam en niet alleen is. Want God is in zijn diepste wezen relatie en liefde.

Omdat God gesteld is een op een relatie met de mens, mogen wij Hem leren kennen als de altijd aanwezige en ons altijd nabije God. Want de woorden die we spreken bij het maken van een kruisteken, zijn schamele woorden uit onze menselijke leefwereld geplukt. Ze willen uitdrukken dat God een wervelwind van liefde is, heel en al relatie. Dat is voelbaar in zijn schepping, dat is voelbaar in de persoon van Jezus en in zijn boodschap en dat is voelbaar in de Geest die zijn mensen bezielt.

Het is de zending van de Kerk om die drie-ene God bekend te maken. Opdat mensen niet verloren zouden lopen in een gebroken wereld waarin lijden en dood het laatste woord hebben. Opdat mensen de moed niet zouden verliezen in een verharde wereld waarin het recht van de sterkste geldt. Opdat mensen hun angsten laten varen, omdat het geloof hen vrij maakt en geestkracht geeft om weerstand te bieden aan wat mensen kleineert.

Het kruisteken maken is meer dan een routineuze armbeweging en het prevelen van een zinnetje. Het komt aan op de fundamentele levenshouding die er achter zit. Je leven in Gods handen leggen: ‘in Zijn Naam.’ Soms hebben we moeilijkheden met een godsbegrip. We kunnen God maar moeilijk begrijpen. Maar gelukkig is er ook nog een godsbesef. Namelijk het wonderlijke besef dat al wie gelooft in de Vader, de Zoon en heilige Geest een diepe vreugde en vrede in zijn hart hoort klinken.

Of om het met de woorden van evangelie te zeggen: “Opdat al wie in Hem gelooft niet verloren zal gaan.”

(Eugène Dassen)